در تمام این صنایع، انتخاب فولاد و ویژگیهای خاص آن به نیازهای منحصر به فرد کاربرد بستگی دارد، از یکپارچگی ساختاری و ایمنی تا مقاومت در برابر خوردگی و شکلپذیری.
صنعت خودرو
کاربرد: در صنعت خودرو، فولاد به طور گسترده ای برای ساخت بدنه خودرو، شاسی و اجزای ساختاری استفاده می شود. از آلیاژهای فولادی با استحکام بالا برای افزایش ایمنی و کاهش وزن خودرو استفاده می شود.
الزامات: فولاد در بخش خودرو باید دارای ترکیبی از استحکام، شکل پذیری و جوش پذیری باشد. همچنین باید استانداردهای ایمنی دقیق را رعایت کند و یکپارچگی ساختاری را برای محافظت از سرنشینان در هنگام تصادف فراهم کند.
صنعت ساخت و ساز
کاربرد: فولاد یک ماده پایه در ساخت و ساز است که برای تیرها، ستون ها و میلگردهای تقویت کننده استفاده می شود. چارچوب ساختاری ساختمان ها، پل ها و سایر پروژه های زیربنایی را فراهم می کند.
الزامات: فولاد سازه ای در ساخت و ساز به استحکام، دوام و مقاومت بالایی در برابر عوامل محیطی نیاز دارد. همچنین برای نیازهای مختلف ساختمانی باید به راحتی قابل جوش و شکل دهی باشد.
صنعت هوافضا
کاربرد: فولاد، به ویژه آلیاژهای با استحکام بالا، در صنعت هوافضا برای ساخت اجزای هواپیما از جمله قاب، ارابه فرود و قطعات موتور استفاده می شود.
الزامات: فولاد مورد استفاده در کاربردهای هوافضا باید استانداردهای سختگیرانه ای برای نسبت استحکام به وزن، مقاومت در برابر خوردگی و عملکرد خستگی داشته باشد. دقت در فرآیندهای تولید برای اطمینان از ایمنی و قابلیت اطمینان بسیار مهم است.
بخش انرژی
کاربرد: فولاد به دلیل استحکام و دوام در بخش انرژی برای ساخت خطوط لوله، سازه های نیروگاهی و تجهیزات مورد استفاده قرار می گیرد.
الزامات: فولاد در بخش انرژی باید مقاومت در برابر خوردگی، چقرمگی و جوش پذیری عالی را برای مقاومت در برابر شرایط محیطی سخت و تضمین طول عمر زیرساخت از خود نشان دهد.
کشتی سازی
کاربرد: صفحات فولادی سنگین در کشتی سازی برای بدنه، عرشه و روسازه ها استفاده می شود. دوام فولاد برای مقاومت در برابر محیط چالش برانگیز دریایی ضروری است.
الزامات: فولاد مورد استفاده در کشتی سازی باید دارای استحکام کششی، مقاومت در برابر خوردگی و جوش پذیری بالایی باشد. همچنین باید بتواند یکپارچگی سازه را تحت بارهای دینامیکی حفظ کند.
کالاهای مصرفی
کاربرد: فولاد سنج سبکتر به دلیل تطبیق پذیری و شکل پذیری در کالاهای مصرفی مانند مبلمان، لوازم خانگی و بسته بندی استفاده می شود.
الزامات: فولاد در کاربردهای کالاهای مصرفی باید به راحتی شکل پذیر باشد، دارای خواص سطحی خوبی باشد و مقاومت در برابر خوردگی را برای حفظ زیبایی و عملکرد محصولات ارائه دهد.
تولید و ماشین آلات
کاربرد: فولاد یک ماده اساسی در صنعت تولید است که برای تولید اجزای ماشین آلات مانند چرخ دنده، شفت و ابزار استفاده می شود.
الزامات: فولاد در تولید به تعادل سختی، چقرمگی و ماشین کاری نیاز دارد. باید متمایل به فرآیندهای مختلف ساخت مانند ماشینکاری، آهنگری و ریخته گری باشد.
تجهیزات پزشکی
کاربرد: فولاد در ساخت تجهیزات و ابزار پزشکی استفاده می شود و استحکام و مقاومت در برابر خوردگی را برای ابزارها و دستگاه های مورد استفاده در تنظیمات بهداشتی فراهم می کند.
الزامات: فولاد درجه پزشکی باید استانداردهای بهداشتی دقیق را رعایت کند، برای اهداف استریلیزاسیون در برابر خوردگی مقاوم باشد و برای کاربردهای خاصی مانند ایمپلنت سازگاری زیستی نشان دهد.
دفاعی و نظامی
کاربرد: فولاد به طور گسترده در بخش دفاعی برای ساخت وسایل نقلیه زرهی، تجهیزات نظامی و زیرساخت استفاده می شود.
الزامات: فولاد در کاربردهای دفاعی باید دارای سختی و مقاومت بالستیک بالا برای مقاومت در برابر ضربه باشد. همچنین باید برای جوشکاری و ساخت مناسب باشد تا نیازهای نظامی خاص را برآورده کند.
صنعت راه آهن
کاربرد: فولاد در صنعت راه آهن برای ساخت ریل، اجزای قطار و زیرساخت هایی مانند پل ها و تونل ها ضروری است.
الزامات: فولاد در بخش راه آهن باید دارای استحکام، دوام و مقاومت بالایی در برابر سایش و خستگی باشد. همچنین باید استانداردهای ایمنی سیستم های حمل و نقل ریلی را رعایت کند.